Oogst van eigen Erf: verbreden met noten en fruit

Klein en creatief

In 2002 namen Annelieke en Gerbrand de boerderij over van de ouders van Gerbrand. Dat deden ze niet alleen uit liefde voor het boerenleven, maar ook met een duidelijke visie. Door de boerderij dichter bij hun 26 hectare land te brengen, maakten ze de bedrijfsvoering praktischer én creëerden ze ruimte om te groeien. Inmiddels runnen ze een veelzijdig gemengd bedrijf met zo’n zestig melkkoeien, drie varkens, zes vleeskoeien en een kleine kudde schapen. Een deel van de melk gaat rechtstreeks via de melktap naar de consument of wordt omgetoverd tot softijs dat geliefd is bij bezoekers uit de regio. De rest van de melk wordt opgehaald door de zuivelonderming.

“Als kleine boer moet je creatief zijn om je hoofd boven water te houden,” vertelt Annelieke. “Juist daarom hebben wij gekozen voor verbreding.” En dat doen ze met succes: naast melk en vlees brengen ze met hun boerderij ook beleving en smaak dichter bij de mensen. Zo bouwen ze stap voor stap aan een toekomstbestendig bedrijf, stevig geworteld op het Stoutenburgse zand.

Met noten en fruit in de verbreding

Waar Gerbrand vooral zijn hart en handen bij de koeien heeft, kijkt Annelieke continu naar nieuwe kansen om het bedrijf verder te ontwikkelen. Twee jaar geleden raakte ze tijdens een webinar gefascineerd door notenteelt. De eiwittransitie en de toenemende vraag naar plantaardige eiwitten overtuigden haar om de stap te zetten richting de walnoot. Een bijkomend voordeel was dat de provincie Utrecht juist in die periode de subsidieregeling Agroforestry beschikbaar stelde.

“Door de notenbomen langs de Barneveldsebeek te planten, konden we ze intekenen als groene dooradering en verbindingszone,” vertelt Annelieke. “Ze functioneren ook meteen als bufferstrook. Dat betekent minder uitspoeling van nutriënten, schoner water én een bijdrage aan biodiversiteit. En uiteindelijk leveren de bomen natuurlijk ook nog wat op.”

Het verhaal achter het product

Met de aanplant van walnoten- en fruitbomen bouwen Annelieke en Gerbrand niet alleen aan de toekomst van hun bedrijf, maar ook aan de verhalen die daarbij horen. Voor hen gaat boeren verder dan voedsel produceren; het gaat ook om het delen van de achtergrond, de beleving en de verbondenheid met de plek. Wie melk, softijs of chutney op het erf komt halen, krijgt vaak een stukje van dat verhaal mee. Annelieke vertelt met enthousiasme over het leven als boerin, de keuzes die ze maken in samenwerking met de natuur en de waarde van tradities. Ook de cultuurhistorie krijgt daarin een plek: zo loopt het oude pad naar het bos – nu omzoomd met jonge fruitbomen – als een tastbare herinnering door het erf.

“Het verhaal achter voedsel versterkt de beleving,” zegt Annelieke. “En dat vind ik minstens zo belangrijk als het product zelf.” Daarmee maken ze van hun boerderij niet alleen een plek van productie, maar ook een plek van ontmoeting, educatie en cultuurhistorie.